lub.

lub.
1. lubricant.
2. lubricating.
3. lubrication.

* * *


Universalium. 2010.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • lub — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój., ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy zdania współrzędne lub ich równorzędne części, wyraża ich możliwą wymienność albo wzajemne wyłączanie się; albo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chciał studiować medycynę lub biologię. Stanisław… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lub — lȗb m <N mn lùbovi, G lùbōvā> DEFINICIJA 1. vanjski dio kore drva, skida se u velikim komadima 2. [i] (+ potenc.)[/i] vanjski dio čega tomu nalik (ojačanje u nekim krojevima cipela) ONOMASTIKA pr. (nadimačka): Lubènjak (Zagreb, Zagorje),… …   Hrvatski jezični portal

  • lȗb — m 〈N mn lùbovi, G lùbōvā〉 1. {{001f}}vanjski dio kore drva, skida se u velikim komadima 2. {{001f}}(+ potenc.) vanjski dio čega tomu nalik (ojačanje u nekim krojevima cipela) …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • lub- Ⅰ — *lub germ., Verb: nhd. willig sein ( Verb), gutheißen, billigen, erlauben; ne. be (Verb) willing, approve, allow; Rekontruktionsbasis: as.; Hinweis: s. *lauba , *luba ; Etymologie: s. ing. *leubʰ …   Germanisches Wörterbuch

  • lub- Ⅱ — *lub germ., Verb: nhd. hängen; ne. hang; Hinweis: s. *luftu ; Etymologie: unbekannt; Literatur: Falk/Torp 376 …   Germanisches Wörterbuch

  • lub- Ⅲ — *lub germ.?, Verb: nhd. abschälen, schälen; ne. peel (Verb); Rekontruktionsbasis: ae.; Etymologie: s. ing. *leub , *leubʰ , Verb, schälen, abbrechen, beschädigen, Pokorny 690?; …   Germanisches Wörterbuch

  • lub- Ⅳ — *lub germ.: Quelle: Personenname (1. Hälfte 3. Jh.); Sonstiges: Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen 2, 1990, 564 (Lubiwww [!]?, Lubain?, Lubaini?) …   Germanisches Wörterbuch

  • lub — land·lub·ber; land·lub·bing; lub; lub·ber·li·ness; lub·ber; lub·ber·ly; land·lub·ber·ish; land·lub·ber·ly; lub·bard; …   English syllables

  • lub- — Ⅰ s. lub Ⅰ germ., Verb; nhd. willig sein (Verb), gutheißen, billigen, erlauben; Ⅱ s. lub Ⅱ germ., Verb; nhd. hängen; Ⅲ s …   Germanisches Wörterbuch

  • lub — «spójnik łączący zdania lub ich człony, wyrażający możliwą wymienność albo wzajemne wyłączanie się zdań równorzędnych albo części zdania; albo» Chciała tę książkę kupić lub ją wypożyczyć. Pójdziemy na spacer lub do kina …   Słownik języka polskiego

  • lúb — a m (ȗ) lubje: toča je poškodovala lub; vrezati črke v lub / cepljenje za lub cepljenje, pri katerem se cepič vtakne za lubje podlage …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”