praenomen
121Pränomen — Prä|no|men 〈n.; s, mi|na〉 Vorname (der alten Römer) [<lat. praenomen „Vorname“; zu nomen „Name“] * * * Prä|no|men, das; s, ...mina [lat. praenomen, aus: prae = vor(her) u. nomen = Name]: (im antiken Rom) Vorname vor dem Geschlechtsnamen (z. B …
122Аспар — Флавий Ардавур Аспар лат. Flavius Ardabur Aspar …
123ANCUS — I. ANCUS Lusitaniae fluv. Saurium oppid. alluens. Rin di Soure. II. ANCUS praenomen a Sabinis translatum. Appellatur autem teste Festô, Aucus, qui aduncum brachium habet, ita ut exporrigi non possir, ἀπὸ τȏυ ἀγκῶνος, i. e. a cubiro incurvo, sicut …
124Nomenclature — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Nomenclature >N GRP: N 1 Sgm: N 1 nomenclature nomenclature Sgm: N 1 naming naming &c. >V. Sgm: N 1 nuncupation| nuncupation| nomination baptism Sgm: N 1 orismology orismology Sgm: N 1 …
125prenomen — variant of praenomen * * * /pree noh meuhn/, n., pl. prenomina / nom euh neuh, noh meuh /, prenomens. praenomen …
126pre|no|men — «pree NOH muhn», noun, plural no|mens or nom|i|na « NOM uh nuh». = praenomen. (Cf. ↑praenomen) …
127ИМПЕРАТОР — (лат. imperator повелитель) 1) почетное обращение, которым чествовали в Древнем Риме солдаты своего полководца после значительной победы, причем он сохранял этот титул вплоть до празднования триумфа. Первый надежно засвидетельствованный случай… …
128Prenominate — Pre*nom i*nate, a. [L. praenominatus, p. p. of praenominare to give the prenomen to, to prenominate, fr. praenomen prenomen.] Forenamed; named beforehand. [R.] Prenominate crimes. Shak. [1913 Webster] …