Disparage
111disapprove — disapprove, deprecate mean to feel or to express an objection to or condemnation of a person or thing. Dis approve implies an attitude of dislike or distaste on any good grounds (as social, ethical, or intellectual) and an unwillingness to accept …
112deprecate — v 1. censure, reproach, impeach, bring to book, call to account, cry down, slate, inveigh against, perstringe, animadvert upon, reprove, recriminate, reprehend, reprobate, pass strictures; denounce, deplore, rail, curse, condemn, anathematize,… …
113belittle — /bəˈlɪtl / (say buh litl), /bi / (say bee ) verb (t) (belittled, belittling) to make little or less important; depreciate; disparage: *She was disturbed, too, to find her confessor belittling the worth of her confession –peter carey, 1988. {US… …
114κατασμικρίζοντες — κατασμικρίζω disparage pres part act masc nom/voc pl κατασμικρίζω disparage pres part act masc nom/voc pl …
115κατηυτέλιζον — κατά εὐτελίζω disparage imperf ind act 3rd pl κατά εὐτελίζω disparage imperf ind act 1st sg …
116προευτελίζουσι — προευτελίζω disparage before pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) προευτελίζω disparage before pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) …
117συνευτελίσαι — σύν εὐτελίζω disparage aor inf act συνευτελίσαῑ , σύν εὐτελίζω disparage aor opt act 3rd sg …
118ταπεινωτέον — one must disparage masc acc sg ταπεινωτέον one must disparage neut nom/voc/acc sg …
119abuse — /abyiiws/ 1. noun Everything which is contrary to good order established by usage. Departure from reasonable use; immoderate or improper use. Physical or mental maltreatment. Misuse. Deception. To wrong in speech, reproach coarsely, disparage,… …
120abuse — /abyiiws/ 1. noun Everything which is contrary to good order established by usage. Departure from reasonable use; immoderate or improper use. Physical or mental maltreatment. Misuse. Deception. To wrong in speech, reproach coarsely, disparage,… …